Łysienie plackowate

Łysienie plackowate to choroba skóry charakteryzująca się nagłym, gwałtownym
początkiem, który mógł być poprzedzony traumatycznym przeżyciem, silnym stresem lub
ciężką chorobą. Często jest również tak, że pojawienie się łysienia plackowatego nie jest
związane z żadną zmianą lub sytuacją życiową chorego. Choroba może ujawnić się z
niejasnych powodów, a czynnik wywołujący jest w wielu przypadkach — nieznany.

Teorie dotyczące etiopatogenezy:

  • zaburzenie genów
  • nadwrażliwość keratynocytów
  • zaburzenie naczyniowe
  • utrata przywileju immunologicznego

Jest dużo poszlaków dotyczących etiopatogenezy tego schorzenia jednak do tej pory nie
został ustalony złoty standard patomechanizmu wystąpienia choroby. Zdaniem naukowców
za wypadanie włosów w przypadku łysienia plackowatego odpowiedzialne są limfocyty T.
Podłoże choroby tkwi zatem w układzie autoimmunologicznym ale nie ma do tej pory
jednoznacznie określonych czynników prowokujących. Mówi się zazwyczaj, że jest ich wiele i
ciężko jednoznacznie je określić.

Statystyki łysienia plackowatego


Badania nad łysieniem plackowatym prowadzone na szeroką skalę wskazują, że:
● 40-50 % pacjentów początek choroby pojawia się przed 21 rokiem życia.
● 20% osób chorych łysienie plackowate rozwija się przed 40 rokiem życia.
● 20% ze wszystkich chorych potwierdza występowanie choroby u członków rodziny.
● Przebieg choroby jest trudny do przewidzenia. Zmiany mogą się pojawiać, samoistnie zanikać, znikać pod wpływem leczenia i powstawać ponownie.
● Łysienie plackowate może charakteryzować pewnego rodzaju swoista sezonowość.
Część zmian na tle plackowatym pojawia się u ludzi pierwszy raz lub kolejny wraz z
nadejściem wiosny (okres od końca lutego do kwietnia).

Choroby współistniejące


Do grupy chorób, które mogą zwiększać szanse wystąpienia łysienia plackowatego, należą:
● choroby tarczycy,
● zakażenie bakterią Helicobacter pylori,
● zespół Downa,
● AZS,
● Hashimoto,
● toczeń układowy,
● bielactwo,
● zaburzenia układu nerwowego.

Aspekt psychologiczny łysienia plackowatego


Łysienie plackowate odbija się w ogromnej mierze na wyglądzie, a co za tym idzie wpływa na
zmianę postrzegania samego siebie. Niejednokrotnie proces przebiegu tej choroby wiąże się
z autostygmatyzacją lub stygmatyzacją społeczną.

Osoby z łysieniem plackowatym, które zdawały się być przed wystąpieniem choroby stabilne
emocjonalnie i silne psychicznie często nie radzą sobie dobrze z pojawieniem się zmian.
Jest to związane z dwoma czynnikami:
● nagłym wystąpieniem wyłysienia,
● nieprzewidywalnym postępem choroby.

Rodzaje łysienia plackowatego

Alopecia areata


Jedna lub kilka zmian, okrągłych ognisk pozbawionych włosów. Najczęściej występująca
odmiana łysienia plackowatego. Ma dobre rokowania leczenia farmakologicznego chociaż
czasem leczenie musi być długofalowe

Alopecia ophiasis


Odmiana łysienia plackowatego o charakterystycznym, podłużnym kształcie – dość równy
lub wężykowaty wzór wyłysienia, najczęściej umiejscowiony w linii obwodu głowy. Może
zacząć się po obu stronach głowy i z czasem narastania choroby może łączyć się w jedną
całość. Może też zajmować cały obwód, aż do granicy skóry owłosionej i nieowłosionej.

Alopecia totalis


Dotyczy wyłysienia całej powierzchni skóry głowy, którą pokrywały włosy.
Występuje rzadko. Średnio 1% pacjentów chorych na łysienie plackowate przejawia obraz
alopecia totalis. Zazwyczaj zaczyna się jak typowa alopecia areata ale szybko obejmuje całą
powierzchnię skóry. Pierwszym objawom choroby towarzyszy bardzo duże wypadanie
włosów z każdej części skóry głowy. Praktycznie dochodzi do wyciągania włosów ze skóry
prawie za każdym ich dotknięciem.

Alopecia universalis


Całkowita utrata włosów na głowie, twarzy, a także pozostałych włosów na całym ciele. Ta
odmiana łysienia plackowatego rozpoczyna się typowo na skórze głowy lub nietypowo na
ciele. Pierwsze zmiany mogą powstać na rękach, nogach lub innych owłosionych częściach
ciała. Kiedy tak się dzieje wiadomo już, że przebieg choroby będzie obejmował duże partie
ciała i będzie bardzo ciężki

Alopecia maligna


Łysienie złośliwe. Obejmuje całe ciało. Ma niekorzystne rokowania. Mimo leczenia włosy nie
odrastają. Alopecia maligna to nie tyle odmiana alopecia areata co bardziej alopecia
universalis, która nie reaguje na leczenie.

Chcesz wiedzieć więcej? Sprawdź inne wpisy o łysieniu plackowatym: