To pytanie bardzo często pada podczas wizyt trychologicznych kiedy osoba zgłaszająca się ma problem ze świądem czy nadmiernym rogowaceniem skóry głowy. Z tego powodu postanowiłam, że dzisiejszy wpis poświecę ponownie grzybicy ( jeden już  był: https://trychologiakosmetyczna.wordpress.com/2016/03/16/grzybica-owlosionej-skory-glowy/) tylko w innym aspekcie.

Postaram się odpowiedzieć dziś na najczęściej padające pytania.

1. Jak może dojść do zakażenia grzybicą skóry głowy?

Grzyby antropofilne – poprzez kontakt bezpośredni z osobą zakażoną lub nosicielem jak również przez szczotki, grzebienie czy myjki fryzjerskie.

Grzyby zoofilne – poprzez kontakt ze zwierzęciem (głownie koty i psy)

Grzyby zoofilne – poprzez bezpośredni kontakt z zakażonym środowiskiem np. glebą.

Trzeba wiedzieć, że aby doszło do zakażenia muszą być spełnione 2 czynniki:

Pierwszy: Kontakt z czynnikiem wywołującym – zarodnikiem lub fragmentem grzyba

Drugi: Uszkodzenie, dysfunkcja  bariery ochronnej skóry i upośledzenie układu odpornościowego.

Są to dwa bardzo ważne punkty, które muszą być spełnione jednocześnie by doszło do zakażenia grzybicą.

Użyłam wcześniej słowa nosiciel dla wyjaśnienia jest to osoba, z której włosów lub skóry głowy można wyhodować grzyby jednak nie ma ona żadnych objawów zewnętrznych świadczących  o infekcji. Najczęściej stan bezobjawowego nosicielstwa występuje w przypadku zakażenia grzybem Trichophyton tonsurans.

Do czynników sprzyjających zakażeniom wszystkimi odmianami grzybów zaliczamy:

– publiczne toalety, miejsca kąpielowe czy silne detergenty niszczące barierę skórną.

-silne i długotrwałe antybiotykoterapie

– oparzenia słoneczne

– chemioterapia, radioterapia, choroba Hodkinga, AIDS

– wrodzony brak lub defekt śledziony

–  nadczynność tarczycy, cukrzyca, niewydolność nerek

W badaniach na terenie Polski dowiedziono, że najczęściej za zakażenie odpowiadają grzyby zoofilne. Niestety mimo rozwoju cywilizacji udowodniony został również wzrost grzybic antropofilnych.

2. Jak wygląda grzybica skóry głowy?

Objawy kliniczne:

Grzybica powierzchowna strzygąca: – nie daje świecenia w lampie Wooda
– Postać kropkowata – włosy ułamane w poziomie skóry co daje obraz typu „black dots”

– Postać złuszczająca – włosy ułamane nierówno 2-4 mm nad poziomem skóry do tego obecne liczne żółte łuski

– Postać łupieżowata – pełna utrata włosów połączona z niewielkim rogowaceniem – w tym przypadku trzeba wykonać różnicowanie z łysieniem plackowatym.

Grzybica powierzchowna drobnozarodnikowa:

– duże, nieliczne ogniska złuszczające

– włosy ułamane równo na wysokości kilku milimetrów

– skóra i same włosy od nasady otoczone są szarą łuską przypominającą popiół

– grzyb drobnozarodnikowy atakuje tylko włosy w fazie anagenu , telogenowe pozostają niezakażone.

-charakteryzuje się zielonkawa fluorescencją w lampie Wooda

 

Grzybica woszczynowa:

– tarczki woszczynowe powstałe z keratyny i strzępek grzybni – mają charakterystyczny zapach i powstają wokół mieszków włosowych .

– po usunięciu tarczki powstają blizny i trwałe wyłysienia

– ogniska w sposób powolny rozrastają się po całej skórze głowy.

– w lampie Wooda matowo- zielona fluorescencja

Grzybica skóry głowy – podsumowanie.

Podsumowując, objawy kliniczne grzybic skóry głowy są dość charakterystyczne jednak oprócz nich głównym kryterium, które pozwala na rozpoznanie i wyizolowanie grzyba jest badanie mykologiczne. Jego wykonanie jednoznacznie potwierdzi lub wykluczy obecność grzyba na owłosionej skórze głowy.

W razie ewentualnego wystąpienia grzyba chorobotwórczego na skórze głowy należy zgłosić się do dermatologa, który poprowadzi leczenie farmakologiczne i przekaże wszelkie niezbędne wskazówki co do dalszego postępowania terapeutycznego i higienicznego.