
To pytanie bardzo często pada podczas wizyt trychologicznych kiedy osoba zgłaszająca się ma problem ze świądem czy nadmiernym rogowaceniem skóry głowy. Z tego powodu postanowiłam, że dzisiejszy wpis poświecę ponownie grzybicy ( jeden już był: https://trychologiakosmetyczna.wordpress.com/2016/03/16/grzybica-owlosionej-skory-glowy/) tylko w innym aspekcie.
Postaram się odpowiedzieć dziś na najczęściej padające pytania.
1. Jak może dojść do zakażenia grzybicą skóry głowy?
Grzyby antropofilne – poprzez kontakt bezpośredni z osobą zakażoną lub nosicielem jak również przez szczotki, grzebienie czy myjki fryzjerskie.
Grzyby zoofilne – poprzez kontakt ze zwierzęciem (głownie koty i psy)
Grzyby zoofilne – poprzez bezpośredni kontakt z zakażonym środowiskiem np. glebą.
Trzeba wiedzieć, że aby doszło do zakażenia muszą być spełnione 2 czynniki:
Pierwszy: Kontakt z czynnikiem wywołującym – zarodnikiem lub fragmentem grzyba
Drugi: Uszkodzenie, dysfunkcja bariery ochronnej skóry i upośledzenie układu odpornościowego.
Są to dwa bardzo ważne punkty, które muszą być spełnione jednocześnie by doszło do zakażenia grzybicą.
Użyłam wcześniej słowa nosiciel dla wyjaśnienia jest to osoba, z której włosów lub skóry głowy można wyhodować grzyby jednak nie ma ona żadnych objawów zewnętrznych świadczących o infekcji. Najczęściej stan bezobjawowego nosicielstwa występuje w przypadku zakażenia grzybem Trichophyton tonsurans.
Do czynników sprzyjających zakażeniom wszystkimi odmianami grzybów zaliczamy:
– publiczne toalety, miejsca kąpielowe czy silne detergenty niszczące barierę skórną.
-silne i długotrwałe antybiotykoterapie
– oparzenia słoneczne
– chemioterapia, radioterapia, choroba Hodkinga, AIDS
– wrodzony brak lub defekt śledziony
– nadczynność tarczycy, cukrzyca, niewydolność nerek
W badaniach na terenie Polski dowiedziono, że najczęściej za zakażenie odpowiadają grzyby zoofilne. Niestety mimo rozwoju cywilizacji udowodniony został również wzrost grzybic antropofilnych.
2. Jak wygląda grzybica skóry głowy?
Objawy kliniczne:
Grzybica powierzchowna strzygąca: – nie daje świecenia w lampie Wooda
– Postać kropkowata – włosy ułamane w poziomie skóry co daje obraz typu „black dots”
– Postać złuszczająca – włosy ułamane nierówno 2-4 mm nad poziomem skóry do tego obecne liczne żółte łuski
– Postać łupieżowata – pełna utrata włosów połączona z niewielkim rogowaceniem – w tym przypadku trzeba wykonać różnicowanie z łysieniem plackowatym.
Grzybica powierzchowna drobnozarodnikowa:
– duże, nieliczne ogniska złuszczające
– włosy ułamane równo na wysokości kilku milimetrów
– skóra i same włosy od nasady otoczone są szarą łuską przypominającą popiół
– grzyb drobnozarodnikowy atakuje tylko włosy w fazie anagenu , telogenowe pozostają niezakażone.
-charakteryzuje się zielonkawa fluorescencją w lampie Wooda
Grzybica woszczynowa:
– tarczki woszczynowe powstałe z keratyny i strzępek grzybni – mają charakterystyczny zapach i powstają wokół mieszków włosowych .
– po usunięciu tarczki powstają blizny i trwałe wyłysienia
– ogniska w sposób powolny rozrastają się po całej skórze głowy.
– w lampie Wooda matowo- zielona fluorescencja
Grzybica skóry głowy – podsumowanie.
Podsumowując, objawy kliniczne grzybic skóry głowy są dość charakterystyczne jednak oprócz nich głównym kryterium, które pozwala na rozpoznanie i wyizolowanie grzyba jest badanie mykologiczne. Jego wykonanie jednoznacznie potwierdzi lub wykluczy obecność grzyba na owłosionej skórze głowy.
W razie ewentualnego wystąpienia grzyba chorobotwórczego na skórze głowy należy zgłosić się do dermatologa, który poprowadzi leczenie farmakologiczne i przekaże wszelkie niezbędne wskazówki co do dalszego postępowania terapeutycznego i higienicznego.