Łysienie plackowate czyli alopecia areata to choroba, którą dość często mam okazję spotkać u swoich klientów trychologicznych. Co powinniśmy o tej chorobie wiedzieć i jak można ją leczyć?

1. Opis choroby:

– Chorobę może wywołać silny stres lub traumatyczne przeżycie – jednak przyczyn może być również dużo więcej. Do głównych zalicza się: czynniki genetyczne i różnego rodzaju zaburzenia w zakresie układów: naczyniowego, autoimmunologicznego, nerwowego.

– Może pojawić się w każdym okresie życia.

– Objaw skórny – ognisko wyłysienia to całkowita utrata włosów w miejscu o wielkości kliku centymetrów bez jakiegokolwiek widocznego stanu zapalnego.

– W przypadku gwałtownego i niekorzystnego rozwoju choroby wyłysienie może rozlewać się na całą powierzchnię owłosionej skóry głowy , w skrajnym przypadku może dojść do utarty włosów łonowych, włosów pod pachami, brwi i rzęs.

– Pod względem kształtu ogniska choroby można pogrupować na tzw.: ogniskowe, siatkowate, rozlane. Sam kierunek łysienia można określić w dwojaki sposób: od środka skóry głowy po części zewnętrzne lub od strony potylicznej do części centralnej.

 

2. W jaki sposób łysienie plackowate można leczyć:

– Standardowa terapia stosowana przez większość dermatologów opiera się na: leczeniu sterydowym.

– Wcieraniu w miejsca zmienione chorobowo minoksydylu.

– Miejscowym stosowaniu cygnoliny.

– PUVA terapii.

Metody te nie są jednak tak skuteczne jak życzyli by sobie tego pacjenci dlatego z biegiem czasu i potrzeby wykreowane zostały inne metody bardziej skuteczne od tych stosowanych standardowo, oparte na wielu dogłębnie przeprowadzonych badaniach i publikacjach medycznych dotyczących własności biochemicznych mieszka włosowego, macierzy i wzajemnej relacji miedzy tworem zewnętrznym jakim jest włos, a resztą żywego organizmu.

Tak właśnie powstała nowa metoda leczenia łysienia plackowatego, która opiera się na stosowaniu miejscowo silnych alergenów kontaktowych samych lub w połączeniu z innymi wspomagającymi metodami w zależności od stanu wyjściowego i reakcji pacjenta na leczenie.

Jedną z substancji wywołującą silną reakcję alergiczną jest DCP – difenylocyklopropen, substancja syntetyzowana chemicznie, nie występująca w sposób naturalny w przyrodzie. Po podaniu na skórę wywołuje reakcję alergiczną praktycznie u wszystkich przebadanych osób.

W wykorzystaniu leczniczym tej metody ważny jest fakt ze DCP rozpada się zaraz po kontakcie ze skórą, ponieważ pierścień cyklopropenowy, z którego zbudowany jest związek jest bardzo nietrwały. Działanie leku efektywnie wpływa na układ immunologiczny w całym organizmie przywracając jego prawidłowe działanie. Substancja ta wycisza autoagresję, a poprawia pracę układu w walce z obcymi patogenami.

Koncerny farmaceutyczne zainteresowały się już tą metodą leczenia. Powstały pierwsze na rynku leki immunomodulujące przeznaczone do stosowania miejscowego.

 

3. Leczenie alopecia areata za pomocą DCP – podstawowe zasady:

– Substancja na pierwszej wizycie aplikowana jest tylko na czubek głowy pacjenta – do tego celu stosuje się 3% roztwór DCP .

– Po nałożeniu preparatu nie należy myć ani dotykać skóry głowy w miejscu pokrytym przez alergen minimalnie przez 48 godzin.

– Po kilkudziesięciu godzinach od pierwszej aplikacji może dojść do silnego podrażnienia, zaczerwienienia, świądu. Mogą wystąpić nawet pęcherze wypełnione treścią surowiczą i może dojść do powiększenia węzłów chłonnych.

– Kolejnych aplikacji DCP w stężeniu od 0,1 – 0.5% dokonuje się na miejsca wyłysienia na skórze głowy.

– Należy unikać nanoszenia leku na obwodzie, w okolicach brwi i rzęs.

– Nigdy nie należy nakładać leku na skórę kończyn i tułowia.

Więcej o metodzie leczenia jak i o samym dermatologu, który się tym tematem zajmuje i ma swój gabinet w Warszawie znajdziecie tu:

http://wasylyszyn.com/index.php?id=10615

Moim zdaniem jest to metoda skuteczna i dająca bardzo zadowalające efekty dla pacjentów zmagających się z tą jakże problematyczną chorobą.

Przykładowe zdjęcia obrazujące jak wygląda odrost włosów po zastosowaniu metody z DCP: